Sabancı Üniversitesi'nde düzenlenen; yıl içerisinde öğretmenler tarafından uygulanan, bütün branşlardaki farklı uygulamaların sunulduğu, takip etmekten zevk aldığım ciddi ve kaliteli bir organizasyon.
Aslında sabahın çok erken saatinde kalkıp 7.30'daki servise yetişme çalışmaları ve bütün gün yeni bir şey öğrenme telaşıyla o sınıftan diğer sınıfa geçme düşüncesi beni, "acaba gitmesem mi?" ye sevk etse de, günün sonunda iyiki de gitmişim demenin mutluluğunu yaşıyorum:) Ayrıca bu sene 10 yıldır görmediğim sınıf arkadaşım Yasemin KİNGER YALGI' yı görüp, onun anlattığı sunumu duyunca da ayrı bir gururlandım;) Güzel şeyler bunlar, güzel uygulamalar, güzel örnekler...Ama bu yıl EİÖ' ye damgasını vuran bence, açılışta yapılan paneldi. Moderatör Sedat ERGİN'in yönettiği panelde, Koç Üni.'den Prof Dr. Çiğdem KAĞITÇIBAŞI, Boğaziçi Üni.'den Prof. Dr. Güzver YILDIRAN, Sabancı Üni.'den Üstün ERGÜDER, Bilgi Üni.'den Doç. Dr. Kenan ÇAYIR ve bir devlet okulundan daha önce EİÖ'de de sunum yapmış Erhan AĞBABA vardı.
Panelin konusu, bir gün önce kabul edilen zorunlu eğitimin yapısı ve içeriğiydi. Konuşmacıların ağzından çıkan her bir cümle, izleyiciler tarafından pür dikkat dinlenilip, söyledikleri sözler uzunca alkış aldı. Hiçbir bilim insanına danışmadan 23 Şubat ve 30 Mart gibi çok kısa sürede hazırlanıp kabul edilen yasanın; nasıl bir müfredatla nasıl uygulanacağı, küçük yaştaki çocukların nasıl mesleki okullara sevk edileceği, aslında siyasetin eğitim üzerinden yapıldığı gibi tüylerimizi diken diken eden bir sürü şey...Bilim insanları Bakanlık yetkililerine bol şans dileyerek paneli bitirirken; biz kafamızdaki bir sürü soru işareti, bu durumdan etkilenecek çocukların geleceği ve gerilen sinirlerimizle oradan ayrıldık:(
